ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ
Κανένας άνθρωπος δεν θα επέλεγε να εργάζεται σε ένα σφαγείο, ή αλλιώς "οίκος της σφαγής".
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξαναγκάζονται να κάνουν αυτήν την δουλειά, η οποία λόγω της έμφυτης βίας που την χαρακτηρίζει είναι μακράν το πιο επικίνδυνο "επάγγελμα".
Με ποιον τρόπο εξαναγκάζονται ;
Προσφορά και ζήτηση.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε ζώα, θα πρέπει να υπάρχουν και άνθρωποι που θα σφάζουν αυτά τα ζώα.
Λόγω του ότι ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να σφάξει μόνος του ένα ζώο, αναθέτει αυτήν την δουλειά σε τρίτους, δηλαδή σε συνανθρώπους μας που δουλεύουν σε σφαγεία.
Η δουλειά στα σφαγεία δεν είναι μόνο το πιο επικίνδυνο "επάγγελμα" αλλά, επίσης, υπάρχουν και τα ψυχολογικά τραύματα, δεδομένου ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία χρειάζεται κάθε ημέρα επί 8 ώρες να σκοτώνουν, το οποίο οδηγεί σε ενδοοικογενειακή βία, κοινωνική απομόνωση, κατάχρηση ναρκωτικών & οινοπνεύματος, διαταραχή μετατραυματικού στρες και παθολογικό σαδισμό
Ακόμα χειρότερα, η δουλειά στα σφαγεία αύξησε όχι μόνο το συνολικό έγκλημα, αλλά και το βίαιο έγκλημα καθώς και το σεξουαλικό έγκλημα.
Τα ανωτέρουν έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία.
Επίσης, ο κορωναϊός εντείνει ακόμα περισσότερο αυτούς τους κινδύνους για τους ανθρώπους που εργάζονται στα σφαγεία, όπως αναλύονται σε άρθρα από BBC, CNN και Independent αντίστοιχα:
- κορωναϊός: γιατί υπάρχουν τόσα πολλά κρούσματα στα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος;
- γιατί τα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος έχουν γίνει εστίες του covid-19
- κορωναϊός: : έρευνα δείχνει ότι χιλιάδες εργαζόμενοι σε εργοστάσια επεξεργασίες κρέατος έχουν μολυνθεί σε Ευρώπη και Αμερική
Ας σταματήσουμε να ζητάμε από άλλους ανθρώπους να κάνουν αυτό που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, και ας αντικαταστήσουμε το κρέας με τρόφιμα φυτικής προέλευσης, όπως είναι π.χ. τα όσπρια (περισσότερα από 30 είδη !)
Ενημέρωση: 3/4/2024
- εάν είχες διπλάσιο μισθό, θα ήσουν ευτυχισμένος ;
- ευτυχισμένος όχι, αλλά ευχαριστημένος, ναι.
- ποιος μισθός θα σε έκανε ευτυχισμένο ;
- ο τριπλάσιος.
- εάν υπήρχε μία νόμιμη δουλειά που να σου δίνει τριπλάσιο μισθό, θα την έκανες ;
- ναι, ποια είναι αυτή ;
- δουλειά σε σφαγεία.
- έχει τόσο υψηλό μισθό ;
- όχι, αλλά, εάν είχε τριπλάσιο μισθό, θα την έκανες ;
- όχι, είναι φρικτή δουλειά.
- τότε γιατί την υποστηρίζεις ;
- δεν την υποστηρίζω
- κάθε φορά που τρως ζωικά, κάποιοι συνάνθρωποι μας έχουν αναγκαστεί να σφάξουν το ζώο που τρως
- ...
- ...
- θέλω να αλλάξουμε θέμα συζήτησης
- φυσικά, αλλά έχε υπ'όψιν σου ότι στις μέρες μας υπάρχει πλέον η δυνατότητα να έχεις την γεύση και την υφή του κρέατος χωρίς οι συνάνθρωποι μας να εξαναγκάζονται σε μία δουλειά που, όπως και εσύ αναγνωρίζεις, είναι "φριχτή".
- - - - -
Δεν είναι μόνο τα τα Δικαιώματα των Ζώων, τα οφέλη υγείας και τα περιβαλλοντικά οφέλη αλλά και οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία.
Υπάρχουν δεκάδες δημοσιεύσεις για τον αντίκτυπο που έχει η δουλειά στα σφαγεία. Ενδεικτικά, παραθέτω μία ακόμα:
It was found that slaughterhouse worker have a higher prevalence rate of mental health issues, in particular depression and anxiety, in addition to violence-supportive attitudes.
Furthermore, the workers employ a variety of both adaptive and maladaptive strategies to cope with the workplace environment and associated stressors.
Finally, there is some evidence that slaughterhouse work is associated with increased crime levels.
The research reviewed has shown a link between slaughterhouse work and antisocial behavior generally and sexual offending specifically.
Consequently, this puts immense pressure on the workers to keep up with such high demand resulting in violations of workplace policies (e.g., SHWs being denied bathroom breaks; drug use to meet high production line demand.
They are exposed to serious risk of injury with amputations occurring, on average, twice per week.
They are often asked to work long shifts in cold, damp, and noisy environments with inadequate hygiene facilities.
Furthermore, it has been argued that facilitating or observing the cutting, skinning, and boiling of conscious or unconscious animals can cause psychological distress (i.e., cognitive dissonance) on the workers.
There is a growing body of evidence that they exhibit symptoms of post-traumatic stress disorder (PTSD) .
The resulting symptomatology—such as substance abuse, anxiety, nightmares, and depression—is debilitating
They often attempt to attenuate the cognitive dissonance using maladaptive regulatory strategies (e.g., substance abuse, ruminative thinking) to enable them to perform their duties .
A qualitative work found that they suffer from the following psychological issues at the beginning of their employment as a consequence of their first kill: trauma, intense shock, paranoia, fear, anxiety, guilt, and shame.
They have significantly lower levels of psychological well-being compared with other professions (44 types), as they have lower levels of self-esteem, purpose, and personal development.
They struggle with the fear of physical harm. There were also issues of victim blaming. The workers would attribute blame.
The most psychologically impactful aspect of the work was the dehumanization, whereby workers described their role as part of a machine and thus easily replaceable. This was amplified by the social environment, as the workers were unable to interact with each other due to the excessive noise of the machinery and their fixed position on the production line. A consequence of the monotonous, machine-like environment was the workers’ use of sabotage as a coping mechanism. That is, causing disruption was a symbolic method of expression of individuality and self-worth
First, workers experience the identity shift of becoming a slaughterer, which is characterized by the mental trauma of their first kill and the, sometimes recurring, nightmares. Second, they (mal)adjust to their work, with some workers reporting heightened affective responses (e.g., guilt and shame) and personality changes (e.g., becoming more aggressive). Third, they begin to display (mal)adaptive coping mechanisms to enable them to continue working. Some participants found helpful ways to cope, such as relying on support from their family, community, or religion. However, others employed maladaptive coping mechanisms, including emotional detachment, self-medicating with drugs and alcohol, or resorting to violence. Workers also described the psychosocial consequences of the “job-home spillover,” such as social detachment due to exhaustion, or even the perpetration of violence, typically in a domestic context
The existing research evidences the relationship between this form of employment and negative psychological and behavioral outcomes, both at the individual level and for the broader society.
Also, these findings have clear implications for mental health.
Πηγή: Slade, J., & Alleyne, E. (2023). The Psychological Impact of Slaughterhouse Employment: A Systematic Literature Review. Trauma, Violence, & Abuse, 24(2), 429-440. https://doi.org/10.1177/15248380211030243
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/15248380211030243
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξαναγκάζονται να κάνουν αυτήν την δουλειά, η οποία λόγω της έμφυτης βίας που την χαρακτηρίζει είναι μακράν το πιο επικίνδυνο "επάγγελμα".
Με ποιον τρόπο εξαναγκάζονται ;
Προσφορά και ζήτηση.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε ζώα, θα πρέπει να υπάρχουν και άνθρωποι που θα σφάζουν αυτά τα ζώα.
Λόγω του ότι ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να σφάξει μόνος του ένα ζώο, αναθέτει αυτήν την δουλειά σε τρίτους, δηλαδή σε συνανθρώπους μας που δουλεύουν σε σφαγεία.
Η δουλειά στα σφαγεία δεν είναι μόνο το πιο επικίνδυνο "επάγγελμα" αλλά, επίσης, υπάρχουν και τα ψυχολογικά τραύματα, δεδομένου ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία χρειάζεται κάθε ημέρα επί 8 ώρες να σκοτώνουν, το οποίο οδηγεί σε ενδοοικογενειακή βία, κοινωνική απομόνωση, κατάχρηση ναρκωτικών & οινοπνεύματος, διαταραχή μετατραυματικού στρες και παθολογικό σαδισμό
Ακόμα χειρότερα, η δουλειά στα σφαγεία αύξησε όχι μόνο το συνολικό έγκλημα, αλλά και το βίαιο έγκλημα καθώς και το σεξουαλικό έγκλημα.
Τα ανωτέρουν έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία.
Επίσης, ο κορωναϊός εντείνει ακόμα περισσότερο αυτούς τους κινδύνους για τους ανθρώπους που εργάζονται στα σφαγεία, όπως αναλύονται σε άρθρα από BBC, CNN και Independent αντίστοιχα:
- κορωναϊός: γιατί υπάρχουν τόσα πολλά κρούσματα στα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος;
- γιατί τα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος έχουν γίνει εστίες του covid-19
- κορωναϊός: : έρευνα δείχνει ότι χιλιάδες εργαζόμενοι σε εργοστάσια επεξεργασίες κρέατος έχουν μολυνθεί σε Ευρώπη και Αμερική
Ας σταματήσουμε να ζητάμε από άλλους ανθρώπους να κάνουν αυτό που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, και ας αντικαταστήσουμε το κρέας με τρόφιμα φυτικής προέλευσης, όπως είναι π.χ. τα όσπρια (περισσότερα από 30 είδη !)
Ενημέρωση: 3/4/2024
- εάν είχες διπλάσιο μισθό, θα ήσουν ευτυχισμένος ;
- ευτυχισμένος όχι, αλλά ευχαριστημένος, ναι.
- ποιος μισθός θα σε έκανε ευτυχισμένο ;
- ο τριπλάσιος.
- εάν υπήρχε μία νόμιμη δουλειά που να σου δίνει τριπλάσιο μισθό, θα την έκανες ;
- ναι, ποια είναι αυτή ;
- δουλειά σε σφαγεία.
- έχει τόσο υψηλό μισθό ;
- όχι, αλλά, εάν είχε τριπλάσιο μισθό, θα την έκανες ;
- όχι, είναι φρικτή δουλειά.
- τότε γιατί την υποστηρίζεις ;
- δεν την υποστηρίζω
- κάθε φορά που τρως ζωικά, κάποιοι συνάνθρωποι μας έχουν αναγκαστεί να σφάξουν το ζώο που τρως
- ...
- ...
- θέλω να αλλάξουμε θέμα συζήτησης
- φυσικά, αλλά έχε υπ'όψιν σου ότι στις μέρες μας υπάρχει πλέον η δυνατότητα να έχεις την γεύση και την υφή του κρέατος χωρίς οι συνάνθρωποι μας να εξαναγκάζονται σε μία δουλειά που, όπως και εσύ αναγνωρίζεις, είναι "φριχτή".
- - - - -
Δεν είναι μόνο τα τα Δικαιώματα των Ζώων, τα οφέλη υγείας και τα περιβαλλοντικά οφέλη αλλά και οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σφαγεία.
Υπάρχουν δεκάδες δημοσιεύσεις για τον αντίκτυπο που έχει η δουλειά στα σφαγεία. Ενδεικτικά, παραθέτω μία ακόμα:
It was found that slaughterhouse worker have a higher prevalence rate of mental health issues, in particular depression and anxiety, in addition to violence-supportive attitudes.
Furthermore, the workers employ a variety of both adaptive and maladaptive strategies to cope with the workplace environment and associated stressors.
Finally, there is some evidence that slaughterhouse work is associated with increased crime levels.
The research reviewed has shown a link between slaughterhouse work and antisocial behavior generally and sexual offending specifically.
Consequently, this puts immense pressure on the workers to keep up with such high demand resulting in violations of workplace policies (e.g., SHWs being denied bathroom breaks; drug use to meet high production line demand.
They are exposed to serious risk of injury with amputations occurring, on average, twice per week.
They are often asked to work long shifts in cold, damp, and noisy environments with inadequate hygiene facilities.
Furthermore, it has been argued that facilitating or observing the cutting, skinning, and boiling of conscious or unconscious animals can cause psychological distress (i.e., cognitive dissonance) on the workers.
There is a growing body of evidence that they exhibit symptoms of post-traumatic stress disorder (PTSD) .
The resulting symptomatology—such as substance abuse, anxiety, nightmares, and depression—is debilitating
They often attempt to attenuate the cognitive dissonance using maladaptive regulatory strategies (e.g., substance abuse, ruminative thinking) to enable them to perform their duties .
A qualitative work found that they suffer from the following psychological issues at the beginning of their employment as a consequence of their first kill: trauma, intense shock, paranoia, fear, anxiety, guilt, and shame.
They have significantly lower levels of psychological well-being compared with other professions (44 types), as they have lower levels of self-esteem, purpose, and personal development.
They struggle with the fear of physical harm. There were also issues of victim blaming. The workers would attribute blame.
The most psychologically impactful aspect of the work was the dehumanization, whereby workers described their role as part of a machine and thus easily replaceable. This was amplified by the social environment, as the workers were unable to interact with each other due to the excessive noise of the machinery and their fixed position on the production line. A consequence of the monotonous, machine-like environment was the workers’ use of sabotage as a coping mechanism. That is, causing disruption was a symbolic method of expression of individuality and self-worth
First, workers experience the identity shift of becoming a slaughterer, which is characterized by the mental trauma of their first kill and the, sometimes recurring, nightmares. Second, they (mal)adjust to their work, with some workers reporting heightened affective responses (e.g., guilt and shame) and personality changes (e.g., becoming more aggressive). Third, they begin to display (mal)adaptive coping mechanisms to enable them to continue working. Some participants found helpful ways to cope, such as relying on support from their family, community, or religion. However, others employed maladaptive coping mechanisms, including emotional detachment, self-medicating with drugs and alcohol, or resorting to violence. Workers also described the psychosocial consequences of the “job-home spillover,” such as social detachment due to exhaustion, or even the perpetration of violence, typically in a domestic context
The existing research evidences the relationship between this form of employment and negative psychological and behavioral outcomes, both at the individual level and for the broader society.
Also, these findings have clear implications for mental health.
Πηγή: Slade, J., & Alleyne, E. (2023). The Psychological Impact of Slaughterhouse Employment: A Systematic Literature Review. Trauma, Violence, & Abuse, 24(2), 429-440. https://doi.org/10.1177/15248380211030243
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/15248380211030243
